Een Looienaar met een verleden in de jeugd van Thes die zijn carrière wil afsluiten bij het eerste elftal van Thes, kan het nog mooier? De 30-jarige middenvelder is een vaste waarde op het geel-blauwe middenveld en speelde al meer dan 100 wedstrijden in het allermooiste shirt. Hoe en waarom is hij 4 jaar geleden teruggekeerd naar de club van zijn hart en wat komt er nog allemaal op zijn pad? Na het lezen van 20 keer vraag en antwoord valt de puzzel in elkaar.
Je speelde in de jeugd al voor Thes, is de cirkel nu rond?
“Ja, ik denk het wel. Begonnen deed ik bij Deurne SK en daarna speelde ik hier in de jeugd. Nu zoveel jaren later ben ik terug in het oude nest beland. Je kan in zekere zin wel zeggen dat de cirkel nu rond is. Ik ben afkomstig uit Tessenderlo en dan was Thes vroeger een logische optie om er te gaan voetballen. Nu kwam de vraag om terug naar Thes te komen toen ik nog voor Lierse SK speelde. Ik had altijd wel het gevoel dat ik ooit zou terugkeren en het voelde op dat moment als de juiste keuze.”
Je zit aan 113 wedstrijden voor Thes, wat was de mooiste?
“Dat zijn er twee. Voor mezelf was dat in mijn eerste seizoen de thuiswedstrijd tegen OH Leuven U23. We wonnen met 3-2 en ik scoorde twee keer en gaf een assist. En als ploeg is het de thuiswedstrijd vorig seizoen tegen Sporting Hasselt. Er was heel veel volk en beleving naast het veld. We wonnen en dat was de verdienste van heel de ploeg. Een Limburgse derby winnen is altijd leuk, maar er was toen ook echt nog eens veel volk. Het is altijd leuker voor een speler om te voetballen voor veel publiek.”
Wil je nog lang voor Thes blijven voetballen?
“Eigenlijk wel ja. Ik voel me thuis en ben hier op mijn gemak. Ik woon in Tessenderlo en ken de mensen die er werken en zijn. Er heerst een familiale sfeer en hoop om hier nog heel lang te zijn. Stiekem hoop ik zelfs om bij Thes mijn carrière af te sluiten. Mijn petekindje speelt hier ook en is de zoon van Pieter-Jan Van Oudenhove. Hij heeft een verleden als speler hier en speelde zelfs kampioen. Ze komen vaak kijken en ik ga af en toe naar mijn petekind kijken. Hij heeft een tijdje geleden met mij mogen oplopen. Dat was een zeer leuk moment.”
Waarom gaat iemand van België in Nederland voetballen?
“Eerst en vooral omdat ik heel goed in het Nederlandse voetbal pas. Ten tweede omdat mijn verhaal bij KRC Genk waar ik toen speelde, stopte. Ik zag er geen toekomst en het was tijd voor een nieuwe uitdaging. FC Eindhoven kwam toen op de proppen en ik was er meteen deel van de eerste ploeg. Het was een kans die ik moest grijpen en achteraf gezien heeft die heel goed uitgedraaid. Ik heb altijd het gevoel gehad dat ik in Nederland als voetballer heel goed tot mijn recht zou komen.”
“In Nederland speelde ik voor FC Eindhoven en Helmond Sport. Bij FC Eindhoven kreeg ik de kans om aan te sluiten bij de eerste ploeg en het is maar net over de grens. Er speelden al veel Belgen en het zijn fantastische jaren geweest. We speelden de halve finale van de play-offs om naar de Eredivisie te promoveren. We werden tweede in de stand met 80 punten. Bij Helmond Sport was het sportief gezien een stuk minder, maar ook daar heb ik heel veel geleerd als voetballer.”
Waarom gaat iemand van Nederland terug in België voetballen?
“In de zomer toen ik bij Helmond Sport zou vertrekken, kreeg ik een aanbieding uit Denemarken. Silkeborg IF had geïnformeerd, maar dat aanbod heb ik afgeslagen omdat er contact was met een andere Nederlandse club. Jammer genoeg is dat op niks uitgedraaid waardoor ik eventjes zonder club heb gezeten. Toen heeft Lierse SK mij gecontacteerd en daar heb ik ook een leuke periode gekend. Lierse SK was en is nog steeds een mooie club met traditie én een fanatieke achterban.”
Je speelde meer dan 150 wedstrijden in Nederland, dus je was er graag?
“Zeker en vast. De beleving in de stadions was er echt formidabel. Er zijn heel wat clubs in Nederland waar enorm veel volk op de tribunes zit. Dat is in vergelijking met België een pak minder. Er heerst een geweldige sfeer in die stadions en dat maakt het ook leuk om er dan te voetballen uiteindelijk.”
“Er zijn heel wat leuke voetballers de revue gepasseerd. Ik speelde er vaak tegen Mitchel (Keulen) en één van de beste was Branco van den Boomen. Hij speelt nu bij AFC Ajax, maar heeft jammer genoeg een zware rugblessure. Ook was er Jari Vandeputte. Die speelt nu voor US Cremonese in de Serie A in Italië. Hij begon er in de Serie C en heeft zich kunnen opwerken tot in de hoogste afdeling. Hij heeft een fantastisch parcours afgelegd. De beste waar ik tegen gespeeld heb is zonder twijfel Frenkie de Jong. Die kon je niet volgen, dat was echt niet normaal.”
Vanavond nog eenS WINNEN?
(lacht) “Dat komt uit een boekje van FC Eindhoven dat ze uitdeelden in het stadion voor een wedstrijd. In dat boekje staat dan wat reclame van sponsors en wat nieuws over de spelers. Een artikel was ooit eens: ’Vanavond gaan we weer ‘S WINNEN,’ met een foto van mij. Dat boekje heb ik thuis nog liggen en het was op de moment zelf wel grappig. Dat grapje werd toen af en toe wel eens gemaakt en ook Lander (Pernet) van de social media hier heeft het een keertje op het Instagramverhaal gezet. Die wedstrijd hebben we toen gelukkig ook gewonnen. Behalve dat is het mij niet blijven achtervolgen.”
Zijn er gelijkenissen met jou en je vader als voetballer?
“Ik wist dat deze vraag ging komen. (lacht) Onze pa heeft een mooie carrière gehad bij KFC Diest, RAAL La Louvière, Union SG en HV Hulst. Veel gelijkenissen zijn er eigenlijk niet echt. Het enige wat ik kan bedenken is dat we allebei van voetbal houden en graag wedstrijden kijken. Hij was een pijlsnelle spits en laat dat nu net iets zijn dat ik totaal niet ben. (lacht) Mijn vader was ook veel vuriger. Dat hoor je nu op de tribunes nog steeds. Ik ben op dat vlak wel wat rustiger. Dat heb ik van ons mama. Ze zijn er altijd voor me geweest en stonden elke week opnieuw langs de zijlijn om me aan te moedigen. Daar ben ik ze tot op vandaag heel dankbaar voor.”
Is voetbal vaak het gespreksonderwerp tussen jullie?
“Altijd. Voetbal is thuis nooit ver weg. Soms misschien zelfs iets te veel, maar het toont wel aan hoe belangrijk voetbal voor ons is. Na elke wedstrijd zegt hij ook uitgebreid zijn mening en wat hij ervan vond. Als het niet goed was, heb ik het geweten. (lacht) Hij is altijd mijn steun en toeverlaat geweest en dat zal zo blijven. Ook buiten het voetbal trouwens.”
Schuilt er een trainer in jou?
“Ik denk wel dat ik na mijn spelerscarrière daar iets mee ga doen. Het liefst begin ik bij een jeugdploeg en misschien ooit een eerste ploeg. Wat voor trainer ik wil worden? Het lijkt me wel leuk om de ervaring die ik heb door te geven aan die jonge gasten. Ik kijk heel graag wedstrijden en beelden om alles te kunnen analyseren. Een goede mix van beide dus.”
Vertel eens een leuke anekdote met het babysitten bij Toon De Wit
“Mijn ouders en Toon (De Wit) zijn ouders kennen mekaar al heel lang en dat is zo een beetje begonnen. Dan ging ik af en toe babysitten op Toon en Robbe. (broer van Toon) We voetbalden meestal in de woonkamer of gingen buiten wat ravotten. Het verhaal over de lampen heeft Toon zelf als eens verteld, maar er zijn eigenlijk zoveel zotte verhalen.”(lacht)
“Ze hadden een quad en daar ben ik is mee tegen een boom in de tuin geknald. Die quad staat trouwens nu nog altijd op dezelfde plek tussen het onkruid en de klimop te verkommeren. Die verhalen komen af en toe eens naar boven. Dan is het wel grappig om die herinneringen nog eens te beleven.”
Wie is de bekendste persoon in je contactenlijst?
“Dat gaat Divock Origi zijn denk ik. We speelden samen bij de jeugd van KRC Genk en horen mekaar nog af en toe. We zijn samen met zijn makelaar die ook een goede vriend is naar enkele wedstrijden gaan kijken toen hij voor Liverpool FC en AC Milan speelde. Dat waren telkens fantastische ervaringen. De ‘You’ll Never Walk Alone’ op Anfield blijft imposant.”
Wat doet Tibeau Swinnen binnen vijf jaar?
“Waarschijnlijk de carrière aan het afsluiten of misschien nog aan het voetballen. Ik hoop om nog zo lang mogelijk te voetballen. Tegen dan ga ik ook wel bezig zijn met een trainerscursus, maar ik ben niet iemand die te veel vooruitkijkt. Ik leef van dag tot dag en zie wel wat er wel of niet op mij afkomt.”
Wanneer komen er kinderen?
“Ik denk binnen dit en een tweetal jaar. Samen met mijn vriendin Celien zijn we aan het bouwen hier in Tessenderlo. Als het huis af is, zullen er wel kinderen aankomen. af en toe wordt dat onderwerp voorzichtig eens bovengehaald, maar dat is nog niet voor vandaag. We doen alles op zijn tijd en het heeft zeker geen haast. Ik wil het liefst een jongen en zij graag een meisje, maar eigenlijk maakt het niet uit hé. Zolang het maar gezond is. Celien komt graag naar de wedstrijden kijken en ze amuseert zich wel. Tussen de spelersvrouwen onderling klikt het ook goed. Ze hebben een WhatsApp-groepje en daar wordt geregeld wel iets in gestuurd.”
Hou je van Pasen?
(lacht hard) “Vorig jaar vierden we Pasen en die dag begon eigenlijk heel normaal. Naarmate de dag vorderde, zag je wel dat iedereen meer en meer beschonken was. ’s Avonds was het hek helemaal van de dam. Om het kort samen te vatten: het was geen standaard Paasfeestje.” (lacht)
Tenslotte ga ik je vijf dilemma’s voorschotelen. Je trekt telkens één kaartje waar een dilemma opstaat en je kiest het meest passende voor jou.
Hond – Kat
“Zonder twijfel kies ik: ‘Kat’ hier. We hebben twee katten thuis en ze heten: Figaro en Leo.”
Film kijken – Boek lezen
“Ik heb in mijn heel leven nog maar drie boeken heb gelezen en dat was voor school, dus ik ga uiteraard kiezen voor: ‘Film kijken’ natuurlijk.”
Te Warm – Te koud
“Ik hou van Skiën, dus doe maar: ‘Te Koud’ dan. Tegen een terrasje doen in de zon zeg ik ook wel geen nee natuurlijk.”
Pizza – Pasta
“Altijd zin in pasta, dus kies ik: ‘Pasta’. Pasta carbonara is toch wel mijn favoriet.”
Chauffeur – Passagier
“Er is toch niks beter dan rustig op de achterbank wat zitten. Ik zou de: ‘Passagier’ altijd willen zijn. Als er een zelfrijdende auto zou bestaan, koop ik die onmiddellijk.”
