31 lentes oud, verstand in het hoofd en beton in de benen. Een trouwe soldaat die altijd ten oorlog zal gaan. Wie Kenneth Kerckhofs vraagt, weet wat hij krijgt. Wij gingen in gesprek met iemand wie een hart van goud heeft en van goudwaarde is op én naast het veld.
Hoe ben je destijds bij Thes verzeild geraakt?
“Voor Thes speelde ik bij ASV Geel. Jammer genoeg zaten ze in financiële moeilijkheden en heb ik er mijn contract laten ontbinden. Dirk Thoelen (sportief directeur) was destijds mijn makelaar en heeft ervoor gezorgd dat ik naar Thes kon, ondanks dat ik nog met een blessure zat. Het eerste jaar heb ik niet veel gespeeld door die blessure en door het feit dat het hier heel goed ging op het veld, want we zijn dat seizoen kampioen geworden.”
“Dit is nu mijn zevende seizoen hier. Ondanks enkele blessures en het coronajaar zit ik toch al aan meer dan 100 wedstrijden voor Thes. Als het ergens goed is, blijf je. Het bestuur staat dicht bij de spelers en het is een heel familiale club. De club is tevreden over mij en ik ben tevreden over de club. Meer moet dat niet zijn. Ook volgend seizoen zal ik nog voor Thes spelen.”

Hoe blijf je zo constant in je prestaties?
“We doen altijd ons best om zo constant mogelijk te blijven. Het is belangrijk om goed in te schatten bij jezelf wat je kan en wat je niet kan. Je zal mij niet snel een actie zien maken of vijf spelers dribbelen. Ik hou het liever simpel en probeer op die manier het spel te lezen. Ik onthoud vooral het slechte tijdens een wedstrijd en denk achteraf na over hoe het de volgende keer beter kan. Je moet de lat altijd hoger leggen en het is goed om zelfkritisch te zijn.”

Voel jij je gewaardeerd op en naast het veld?
“Zeker en vast. Er is nog nooit iemand geweest waarmee ik niet door dezelfde deur kon. Met alle spelers is er een goede band. Met Sam (Vanaken) en Nick (Hulsmans) speel ik al bijna tien jaar samen. Ook met Tim (Jeunen) al zeven jaar ondertussen. Je kent mekaar door en door. Ik heb het gevoel dat ik door iedereen wel gewaardeerd word. Ik zal bijvoorbeeld altijd met de supporters gaan praten na een wedstrijd. Ze komen wekelijks kijken en dan is het normaal dat je tijd voor die mensen neemt. Dat is het minste wat je kan doen.”
Kan je tegen jouw verlies?
“Vroeger kon ik daar absoluut niet tegen. (lacht) Dat is wel iets dat een topsporter of sporter in het algemeen typeert. Een gezelschapsspel, een spel op de Playstation, bij padel, een wedstrijd op training of een echte wedstrijd. Ik wilde altijd alles winnen. In de loop der jaren heb ik het wel meer kunnen plaatsen. Het klinkt cliché, maar is het effectief wel zo.”
Dacht je ooit om te stoppen met voetbal?
“Ik heb al wel enkele blessures gehad. Vroeger is mijn kruisband al eens afgescheurd en dat deed enorm veel pijn. Ik heb altijd gezegd dat ik onmiddellijk zou stoppen met voetbal moest ik dat opnieuw meemaken. Stel dat het nog eens gebeurt, ga ik er uiteraard wel alles aan doen om terug fit te zijn. Of het dus daadwerkelijk het einde zou betekenen weet ik niet. Ik speel heel graag voetbal en het zou jammer zijn dat het op zo’n manier stopt.”
“Pubalgie heeft mij ook een periode parten gespeeld. Een paar jaar geleden kreeg ik plots te kampen met verschillende spierscheuren vlak na elkaar. Het seizoen erna was ik fit en in de eerste oefenwedstrijd voelde ik opnieuw iets. Mentaal was het een zware periode omdat je meer en harder traint dan de rest om zo snel mogelijk terug fit te worden. Gelukkig is dat nu allemaal achter de rug. Ik heb nog geen idee hoe mijn einde er als voetballer gaat uitzien. Er zullen heel veel factoren meespelen. Ik zie mezelf hier nog een tijdje spelen. Zolang het lichaam het volhoudt natuurlijk en ik het spelletje leuk blijf vinden.”

Wat is de beste ploeg waar je al tegen gespeeld hebt?
“Real Madrid! Ik speelde tegen het derde elftal en dat is begonnen met mijn studie als leerkracht LO bij Thomas More in Turnhout. De sportcoördinator vroeg of ik wilde meespelen met de schoolploeg. We speelden eerst voorrondes, daarna de finale voor het Vlaams kampioenschap en later ook de finale voor het Belgisch kampioenschap. Als winnaar werden we door de school beloond met een reis naar Madrid. We speelden in het oefencomplex van Real Madrid op de allerbeste velden en het was een unieke ervaring. Dat was toch wel één van de hoogtepunten van mijn carrière.”

Hoe voelt het om kampioen te worden?
“Het is een zeldzaam moment, want veel spelers zullen het niet meemaken. Bij ASV Geel zijn we gepromoveerd door de eindronde te winnen en bij Thes zijn we kampioen geworden in de reguliere competitie. Omdat Thes geen licentie kreeg, zijn we in de reeks moeten blijven en dat is jammer. Kampioen zijn is het hoogste wat je kan bereiken als voetballer en daar doe je het voor. Er is niks zo fijn om dan te kunnen vieren met medespelers, supporters en bestuursleden. Dat zijn ook de dingen die je niet vergeet en later verteld aan anderen.”
Wie wordt volgens jouw kampioen in de Jupiler Pro League, Challenger Pro League en 1ste Nationale VV?
“Als KRC Genk hun beste spelers kan houden deze winter, zullen ze er heel kort bij zijn. Club Brugge is op dit moment misschien de beste ploeg en de grootste kanshebber om kampioen te worden. KRC Genk is iets te wisselvallig en dus moeilijk in te schatten, maar ik moet bekennen dat ik er eigenlijk niet zoveel mee bezig ben. In de Challenger Pro League wordt het volgens mij Zulte Waregem. Die competitie volg ik meer, omdat er veel ploegen zijn waar we tegen gespeeld hebben. Bij ons denk ik dat het AA Gent U23 gaat worden. Zij zijn de best voetballende ploeg en maken dus een grote kans.”
Wie is de beste kaarter van de ploeg?
“Dat doen we hier al lang hoor. Na een training of onderweg naar en wedstrijd kaarten we geregeld. Dat begon zo’n vijf jaar geleden met Martijn Stefani en Marco Battista. Het is blijven bestaan en we hebben zelfs een klassement opgemaakt. We zijn het er allemaal over eens dat Tibe (Vanhaeren) de minst goede kaarter is. Dat heeft hij al genoeg bewezen. (lacht) Dit jaar is (Tim) Jeunen de beste. Toon (De Wit) denkt dat hij de beste is, maar moet Jeunen nog voor zich laten. Hij wilt wel de beste zijn, maar Jeunen is toch nog iets beter.”

Weet jij waar Logan is?
(lacht hard) “Dat is een heel leuk verhaal. Enkele jaren geleden zijn we gaan padellen met de ploeg. Er was een balletje blijven liggen in de kleedkamer en dat is een beetje zijn eigen leven gaan leiden. We verstopten het bij elkaar in de voetbaltas of tussen de kleren. Het balletje kreeg met ‘Logan Ballie’ ook een naam. Het duurde soms dagen voor Logan weer terecht was en dan werd het opnieuw bij iemand anders verstopt.”

“Dit seizoen gingen we naar Belisia Bilzen waar Frederik Spruyt (ex-speler) speelt. We hadden het idee om opnieuw een balletje mee te nemen en tussen zijn spullen te leggen. Tibeau (Swinnen) kende er iemand en had gevraagd of hij dat tussen Fred zijn spullen wilde leggen. Op een gegeven moment zien we een balletje richting onze kleedkamer vliegen. Dat was dus Logan en is het laatst gezien in Belisia Bilzen. We zijn er zeker van dat die ook mee zal komen als we opnieuw tegen mekaar spelen.”
Hoe belangrijk is je gezin voor jou?
“Daar draait het allemaal om en je wordt er echt gelukkig van. Bij een mindere wedstrijd of training is er nog altijd je gezin. Er is niks zo leuk om bij je gezin te zijn en samen iets te doen. Als je kinderen hebt, is dat ook zoveel leuker. Als je geen kinderen hebt, zal je dat gevoel niet begrijpen. Iedereen met kinderen weet exact wat ik hiermee bedoel. De kinderen zijn er af en toe en de oudste beseft het ook meer, want ze linkt dingen aan de voetbal. Waar ik woon is er in de buurt een groot geel gebouw dat lijkt op de Maeskantine. Als we daar passeren zegt ze altijd: ‘Papa, voetbal’. Ze komen vaker kijken als het weer beter is en vinden het zelf ook heel leuk.”

“Sinds 2013 ben ik met mijn vriendin Esther samen en ze is er altijd voor mij. Het is heel fijn om je zo gesteund te voelen. We zijn niet getrouwd, maar ik vind dat de kinderen een groter bewijs zijn van mekaar graag zien dan een ring rond je vinger. Ze zou wel graag willen trouwen denk ik, maar er zijn voorlopig geen plannen. Ik zeg niet genoeg hoe dankbaar ik ze ben voor alles. Ze staat er vaak alleen voor als ik ga voetballen. Chapeau hoe ze dat allemaal doet.”

Tenslotte ga ik je vijf dilemma’s voorschotelen. Je trekt telkens één kaartje waar een dilemma opstaat en je kiest het meest passende voor jou.
Bob de Bouwer – SpongeBob
“Dan ga ik voor ‘SpongeBob’. In mijn jeugdjaren was dat wel populair en heb het vaak gekeken.”
Milkshake – Smoothie
“Hier neem ik de: ‘Milkshake’, want ik ben niet zo’n fruitliefhebber. Vanillesmaak vind ik de beste.”
Cardio – Krachtoefeningen
(denkt even na) “Hoewel ik krachtoefeningen belangrijk vind en nodig heb, kies ik toch voor: ‘Cardio’. Het is iets wat je in de natuur kan doen en daar hou ik van. Af en toe een ritje maken met de fiets of lopen met de hond.”

Blind – Doof
“Ik zou liever kunnen zien, dus ga ik: ‘Doof’ nemen. Het is volgens mij makkelijker om mee te leven. Ik hoop dat nooit iemand dat moet meemaken.”
Je teen breken – Je vinger breken
“Toch liever: ‘Je vinger breken’, want je kan jezelf dan wel nog verplaatsen. Bij een gebroken teen is dat allemaal wat lastiger. Gelukkig heb ik beide nog nooit gebroken.”