Hij is één van de langstzittende trainers bij Thes en heeft sinds vorig seizoen Thes B (nu Jong Thes) onder zijn hoede. Iemand met het hart op de juiste plaats en een hart voor Thes. De meeste meubelstukken staan in een woonkamer of keuken. Hier lopen ze rond op een voetbalveld. Lees hier hoe Jelle Aerts is gegroeid van speler van de eerste ploeg tot succesvolle trainer van Jong Thes.
Jullie zijn begonnen aan de competitie. Hoe was die begonnen en hoe schat je de kansen in?
“Na een goede voorbereiding zijn we nu de competitie gestart met een onnodige nederlaag. De wedstrijd had eigenlijk al sneller beslist moeten zijn en nadien kregen we het deksel op de neus. Zeer jammer om zo te starten, maar we gaan dit rechtzetten. We moeten ambitieus zijn en voor een top 5-plek gaan. Met minder ben ik niet tevreden.”
Waarom de naamsverandering van Thes B naar Jong Thes?
“Dat is een keuze van het bestuur geweest. We zijn de laatste jaren bezig met een serieuze verjonging en dat is de visie waar we naartoe willen. We willen de jeugd klaarstomen voor de eerste ploeg en het mannenvoetbal. Jong Thes is daarbij de perfecte tussenstap.”
Ben je tevreden over de kern?
“Zeker! Er is een vrij ruime kern met veel jonge gasten en er komt een nieuwe lichting aan van de U19 met veel potentieel. De meeste spelers van vorig seizoen zijn gebleven wat maakt dat er een evenwichtige kern aanwezig is. Enkelen zijn overgestapt naar de eerste ploeg en dat is de insteek van Jong Thes. Spelers met een goede ingesteldheid, mentaliteit en werkkracht zullen altijd kansen krijgen.”
“Ik werk veel en goed samen met Patrick (
Thoelen, trainer beloften) en het is de bedoeling dat de betere spelers van de beloften en U19 hier een kans krijgen. Ze leren om hun duelkracht, positiespel en coaching goed te gebruiken. Het is voor die gasten zeker een meerwaarde.”
Je hebt zelf ook een verleden bij Thes?
“Meer dan tien jaar geleden heb ik nog bij de eerste ploeg gespeeld. Toen was dat in eerste provinciale. Ik speelde er samen met onder andere: Steven van Tilburg en Nico Claes. Het was niet zo een goed seizoen zowel voor de ploeg als voor mij, want ik heb wel wat blessures gehad. Daardoor heb ik een punt moeten zetten achter mijn spelerscarrière. Iets later ben ik begonnen aan mijn trainerscarrière en ben nu nog steeds trainer.”
Dus je zit al wel een tijdje in het trainersvak?
“Ja toch wel. Bij Thes ben ik acht jaar geleden begonnen bij de U17. Dan ben ik doorgestroomd naar de U19 en nadien ook even bij de beloften. Mijn ambitie was altijd om een volwassenploeg te kunnen trainen en die kans heb ik vorig seizoen gekregen. Mijn trainerscarrière begon bij de beloften van KVK Beringen. Ik deed ervoor stage voor mijn UEFA B-diploma bij Thes. Na de stage is mij hier aangeboden om trainer te worden van de U17 en daar ben ik op ingegaan.”
“Ik ben hier graag, ken iedereen en heb een goede band met de mensen rondom mij. Dat verklaart ook wel waarom ik hier al een tijdje ben. Het is vlakbij mijn thuis wat ook een factor is. Ik ben heel tevreden bij Thes en zie mezelf hier nog wel een tijdje zitten. Je weet natuurlijk nooit wat de toekomst brengt. Mijn prioriteit is momenteel om het bij Jong Thes zo goed mogelijk te doen.”
Wat voor soort trainer ben je?
“Ik probeer mijn spelers goed aan te voelen en wil tactisch de tegenstander een stapje voor zijn. Het is de bedoeling om alle spelers individueel beter te maken en dat heeft een positief effect op de ploeg. De ploeg kan alleen maar beter worden als de spelers beter worden. Je moet ze proberen klaar te stomen voor de volgende wedstrijd en dat is iets wat ik met mijn staf elke training opnieuw doe.”
“Ik durf zeker kritisch te zijn voor spelers. De ene heeft dat ook meer nodig dan de andere en je moet niet iedereen op dezelfde manier aanpakken. Ik kan ook absoluut niet tegen mijn verlies. Tenzij als de tegenstander duidelijk veel beter is. Dan kan ik er wel mee leven, maar het blijft niet leuk om te verliezen.” (lacht)
Heb je rituelen voor of na een wedstrijd gehad als speler?
“Ik probeerde zeker wel op mijn eten te letten en at voor een wedstrijd pasta of iets met veel koolhydraten. Na de wedstrijd was het dan altijd een goede kebab of frieten.”
Zijn die rituelen als trainer gebleven?
“Er zijn geen speciale rituelen. Ik probeer goed voorbereid te zijn voor de wedstrijd. Echte rituelen heb ik nooit echt gehad, niet als speler en ook niet als trainer.”
Hoe belangrijk is je gezin voor u?
“Het voetbal vraagt veel tijd en energie. Het is belangrijk om een goed evenwicht te vinden tussen voetbal en het gezin. Mijn prioriteit zal altijd het gezin zijn. Ik ben 4,5 jaar samen met mijn vriendin Laura en we zijn intussen verloofd én hebben samen een dochter. Ze heeft mij alleen maar gekend als trainer en weet dus ook perfect hoe het allemaal in zijn werk gaat. We zijn beide leerkracht en hebben mekaar op school leren kennen. Daar is de vonk overgeslagen.”
Hoe voelt het om een vader te zijn?
“Dat kan je niet beschrijven. Het beste gevoel wat er is denk ik. Ze is geboren op een donderdag en heb toen die dag de training gemist. Dat weekend ben ik wel gaan coachen tijdens de wedstrijd. Ondertussen is ze bijna 1,5 jaar en het vaderschap wordt steeds leuker. Veel meer interactie en zo groeit de connectie met haar ook steeds. Een zalig gevoel!”
Komen ze vaak naar de wedstrijden kijken?
“Vorig seizoen was mijn dochter nog net iets te jong, maar dit seizoen zullen ze zeker een aantal keer van de partij zijn. Laura kwam voordien wel geregeld kijken, maar ze is zeker geen hevige supporter. (lacht) Ze beleefd het op haar manier.”
Je speelt kampioen met Jong Thes. Welke belofte kan je ons nu al maken?
“Na elke training op donderdag kaarten de jongens hier. ze hebben de gewoonte dat diegene die na het seizoen de slechtste kaarter is, hij in de fontein aan het rondpunt in het centrum van Tessenderlo moet springen. Als we ooit kampioen worden, zal ik mee in de fontein gaan. Met veel plezier zelfs!”
Tenslotte ga ik je vijf dilemma’s voorschotelen. Je trekt telkens één kaartje waar een dilemma opstaat en je kiest het meest passende voor jou.
Parijs – Londen
“Ik heb beide al bezocht, maar Laura heeft vier jaar in Londen gewoond dus ze zal boos worden als ik niet Londen kies. (lacht) Ik ga: ‘Londen’ nemen.”
Nike – Adidas
“Hier kies ik voor: ‘Nike’. Het is een leuk merk en alles wat ze maken is wel mooi. Adidas is zeker niet verkeerd, maar mijn voorkeur gaat uit naar Nike.”
Ga 100 jaar terug in het verleden – Ga 100 jaar verder in de toekomst
“Toch wel: ‘Ga 100 jaar verder in de toekomst’, dan. Het is wel interessant om te weten hoe de wereld er dan zou uitzien.”
FC Barcelona – Real Madrid
“Ik zal altijd: ‘FC Barcelona’ kiezen. Dat is altijd een leuke club geweest om naar te kijken. Ik ben ermee opgegroeid en ben altijd een fan van Lionel Messi geweest.”
Nooit hoeven te eten – Nooit hoeven te slapen
“Dan ga ik voor: ‘Nooit hoeven te slapen’. Het is te plezant om te eten. (lacht) Ik ben wel een voorstander van iets waar je frieten bij kan eten. Een goede biefstuk, mosselen of stoofvlees. Lekker!”
